Van danseres naar Techgirl –
Mijn reis als 10 jaar ondernemer

Welkom bij mijn allernieuwste serie. Een serie waarin je mij beter gaat leren kennen, hoe ik begonnen ben, wat ik allemaal heb beleefd en deel ik allerlei ondernemerslessen met je. Dit omdat in januari 2021 mijn bedrijf 10 jaar bestaat. Een mooi aangelegenheid om eens terug te pakken op 10 jaar ervaring.

Voor deze serie moest ik wel echt diep graven, mijzelf weer aankijken en je zult ook merken dat het andere podcasts zijn dan dat je misschien gewend bent van mij. Ik deel dingen die ik nog nooit heb gedeeld met zoveel mensen en ik vind dat ook wel heel erg spannend, maar waar het allemaal om draait is dat ik hoop een inspiratie te zijn. En ik vind het ook erg leuk om weer terug te kijken op alles wat ik tot nu toe bereikt heb.

Ja, jeetje..10 jaar ondernemer. Laat ik maar bij het begin beginnen, waar het allemaal begonnen is. Van danseres naar techgirl.

Ik heb geen makkelijke schooltijd gehad. Voor mij waren de basisschool en de middelbare school geen leuke tijd. Veel gepest, ouders gescheiden, mijn moeder die vlak voor mijn examens ernstig ziek werd en ik die ook een diagnose kreeg, daar vertel ik alles over in een andere aflevering.

Vlak voor het eindexamen van de middelbare school, in 2008, moest ik natuurlijk gaan bedenken wat ik hierna wilde doen, wat ik wilde worden. Ik zat op het VMBO-TL. En moest een mbo opleiding kiezen. Toen ik een jaar of 5/6 was wilde ik dierenarts worden. Helaas kwam ik erachter dat ik vanaf het vmbo een mega lange weg moest gaan wat betreft studeren en laat dat nu niet mijn sterkste punt zijn. Ik ben geen type die theoretisch goed kan leren en dat terwijl ik gek genoeg hoogbegaafd ben. Ik ben echt praktijk gericht, ik pas niet in de standaarden van een gewone school, misschien herken je dat bij jezelf ook. Ik ben ook nét aan geslaagd voor mijn vmbo, gelukkig maar want ik wilde daar geen moment langer blijven.

Anyhow, wat mijn school van het vmbo wel heel erg leuk deed is een informatiemarkt organiseren. Op deze markt stonden allerlei kraampjes met verschillende vervolgopleidingen en studenten die daarbij hun verhaal vertelde over hun opleiding. Ik wilde na de dierenarts droom opgegeven te hebben, heel graag danseres worden. Ik danste redelijk fanatiek bij een dansschool bij mij in het dorp en vond het altijd geweldig. Of ik wilde in de musical wereld terecht komen, zingen was toen ook een van mijn passies. Maar helaas gooide mijn lichamelijke beperking daarvoor ook roet in het eten. Dus ik liep de kraampjes af voornamelijk met een open mind af.

Ik liep door de grote aula en kwam als eerste een modeontwerp opleiding tegen. De student die achter het kraampje stond had een prachtig portfolio met prachtige schetsen van jurken, jassen en pakken. Dat was wel iets waar ik blij van werd. Ik zocht in ieder geval iets creatiefs. Maar toen, twee of drie kraampjes verder op. Kwam ik bij de opleiding Interactief vormgeven van het Media College in Amsterdam.

Daar zag ik schetsen liggen van websites, van formulieren, van onderzoeken naar allerlei vormen van online communiceren zoals apps etc. En daar ging mijn hart ineens heel snel van kloppen.

Want ik wist toen al, dat de digitale wereld, de toekomst ging zijn. En als ik mijn creativiteit niet in dansen kwijt kon, dan is dit dé manier om dat wel te doen. En dus schreef ik mij in voor de opleiding Interactief vormgeven.

Interactief vormgeven of ook wel interaction design is “is een ontwerpdiscipline die zich bezighoudt met het gebied waarin mens en systeem (=machine of applicatie) elkaar tegenkomen; elkaar ontmoeten.”

In het eerste jaar van het mbo had ik nog geen flauw idee dat ik een eigen bedrijf zou starten, daar was ik helemaal niet mee bezig. Tot ik eind 2010, in mijn tweede jaar van de opleiding, het vak kreeg “ondernemersvaardigheden”. Nog nooit had hier van gehoord, laat staan over nagedacht. We moesten een businessplan schrijven, financiële doelen, begrotingen opzetten etc. En ik heb toen zo vreselijk veel lol gehad in dit vak, dat ik besloot om in 2011, naast mijn studie mijn bedrijf Cprecision op te richten. Ik had geen idee waar ik mee bezig was maar ik had echt een heel sterk gevoel dat ik dit heus wel kon.

Ik ben naar de startersdagen van de kvk gegaan, ik heb mijn vader en moeder verteld over mijn plannen en zo kreeg ik mijn allereerste klant. Een bekende van mijn vader die vroeger karatelessen had gevolgd bij mij pa. In die tijd deed ik ook nog karate.

Mijn allereerste website, helemaal gemaakt met de hand, via de codes die ik had geleerd op school. En vandaag de dag staat hij nog steeds online. Wel-is-waar heb ik het systeem erachter aangepast, maar het ontwerp is nog steeds hetzelfde gebleven. 10 jaar lang. En de klant? Die is er nog steeds reuze blij mee.

In 2011 liep ik stages. De eerste was bij een autolease bedrijf, waar ik het hele intranet mocht herontwerpen. En de tweede stage bij een echt webdesign en marketing bureau. Daar heb ik ontzettend veel geleerd, vooral wat betreft het werken in opdracht voor klanten.

Ik heb mijn bedrijf altijd naast mijn studies gehad. En dat heeft mij echt de ervaring gegeven waarvoor ik vandaag nog steeds zeer dankbaar voor ben.

Langzaamaan kwamen er steeds meer, toen nog, klantJES bij. En in 2013 besloot ik om het officieel te maken omdat het veel te groot werd om het te verstoppen voor de belastingdienst, om het zo maar te noemen, haha! En dus, op 2 januari 2013 schreef ik mij in bij de KVK in Haarlem en was ik voor de hele buitenwereld een echte ondernemer.